czytajka dla małych i dużych

Każdego dnia budząc się rano czuje jak wiele spraw może mieć inne znaczenie. Dzieci rosną, pisanie czyni mistrzem itd... Itd...

Czekając w kolejce, pędząc na zakrętach. 

Lecąc na łeb na szyję

Czuję, że żyję.

Będąc rodzicem nie raz krzyczę

Potem długo po nocach ryczę.

 Uczymy się co dnia jak kochać i żyć, jak śmiać się z siebie i czuć sie dobrze w swoim towarzysytwie

Hipokrytka to taki ktoś jak ja

Bo po co komu taki człowiek jak ja

Jedno mówi

Drugie myśli

Trzecie robi

Nic niby to nowego

 - a jednak unowocześnione

Niby nie prawdziwe

A jednak uprawdopodobnione

I uśmiech jakby już nie ten

Słychać kołatanie serca

Ale to nie te, co dawniej

Życie się zaczyna

Ale nie te co wtedy

Ona BYŁA BYŁA

I nagle się zmieniła

I uporczywie jest INNA

Zajrzało jej się w oczy

Podsłuchało co mówi

Otworzyło się duszę

I serce rozwarło

Lecz to już wszystko co było do zrobienia

To hipokrytka - odezwał się w niej głos

Już ona się dowie co ja o tym myślę

Nie będę udawał, że się nic nie stało

Odważe się i powiem, że zamieszkała w niej

HIPOKRYTKA

Jak motyl na skrzydłach wolności się wzbij,

W promieniach słońca odleć w bezkresu dal.

Poczuj smak ust na ustach swych,

W uścisku  poznaj miłości oblicze.

Rozkwitły kwiat,

Niech wiosną  w twym życiu będzie.

Chciałabym Was serdecznie powitać na blogu poświęconym pisaniu.

Witajcie